Emoties

Terwijl ik zit te werken raak ik ineens geëmotioneerd en moet ik huilen.
Flynn kijkt me onderzoekend aan.
‘Ik heb emoties, Flynn.’
‘Waar zitten die?’

Koud

Flynn en ik komen binnen na het fietsen.
Heb je het koud, Flynn?
Ja.
Is je jas koud?
Nee, de wind is koud.

Superman op bezoek

Een paar dagen na het feest gaat de bel.
'Wat? Alweer?' zegt Flynn.
'Ja, gaat de bel alweer?'
'Zijn het er vijf? Gisteren op het feest waren er vijf mensen, he?'
'Nou, ik denk dat het er veertig waren.'
'Veertig? Daar snap ik niks van. Ik denk dat het er vijf waren. Gisteren waren vijf mensen op het feest gekomen. Ik heb gelijk, he? Mamma, ik heb supergelijk he.'
'Ja, Flynn jij hebt supergelijk.'
'Ja, en dan komt superman op bezoek.'

We doen net alsof het echt is

Flynn eet de tomaat met zuurkool die hij bij het avondeten niet at omdat Martijn hem zijn salade zat te voeren, op mijn kamer, op de grond op een placemat. Als hij een stukje vindt dat hij vies vindt, smeert hij het op het tapijt. Ik word boos en zeg wat ik ervan vind.

Dan is het even stil. Even later kijk ik hem recht in de ogen aan.

Hij trekt een pruillip.
Ik trek een pruillip.
Flynn moet lachen. Ik lach ook.
Dan geeft hij me een duwtje.
Ik geef hem een duwtje.
Ik krijg weer een duwtje.
Flynn krijgt weer een duwtje.
Even later zitten we allebei te schateren.

Ga maar eten, zeg ik daarna neutraal, anders moet je al naar bed voor je het op hebt.

'Als ik het nog 1 keer op de grond smeer, ga jij de politie bellen he.'
Ja.'
'Maar ik ga het niet meer op de grond smeren.'
'O, dan ga ik de politie niet bellen.'
'Maar je kan de politie ook niet bellen, want die is niet thuis.'
'Hoe weet je dat?'
'Dat heb ik verzonnen.'
'We doen net alsof het echt is.'

Flynn ligt intussen lekker op zijn buik op de grond te eten, alsof er niets is gebeurd.

Hoe groot is een dinosaurus?

Flynn is wakker geworden en komt mijn kamer in. Hij zegt:
'Mamma, ik heb van jou gedroomd, dat jij op mijn school
kwam. En van de dinosaurus, dat ik op zijn rug zat.'
'Goh, was dat leuk?'
'Ja.'
'Hoe groot was die dinosaurus? Zo groot als een paard?'
'Nee.'
'Zo groot als een olifant?'
'Nee. Zo groot als een dinosaurus.'

Mijn pappa

Frans en Theo maken samen het eten klaar. Flynn zit aan de andere kant van het luik tussen de keuken en de kamer toe te kijken. Als hij dan ziet dat Frans frietjes aan het snijden is van de ananas en die in Flynns schaaltje doet, roept Flynn ineens:

'Hé Frans! Ben jij soms mijn pappa?!'

De muis is er niet.

Flynn zit achter de pc. Hij wilde de Teletubbies cd,
maar daar zit zoveel lijm op dat die niet meer werkt.
Ik bied hem andere spelletjes op de pc aan maar die
zijn allebei niet leuk. 'Nee, die vind ik allemaal
niet zo leuk.'

Dan bekijkt hij de pictogrammen op de desktop eens.

'Ja, ik ga er een van Martijn doen!' roept hij.
'Maar waar is m'n Internet?' zegt hij dan.

Flynn klikt op een pictogram en opent een spelletje.

'Ja, het ging kapot! Ja, het moet kapot!
Het ging zo schieten. Pgw, pgw, pgw.'

Hij vraagt mijn hulp, maar ik snap het spelletje niet.

'Waar is de muis?' vraag hij.
'Ja, het gaat kapot!' roept hij weer uit.
'Het is kapot gemaakt, mamma! Zag je dat?
Ik ging op dit drukken... en toen ging het precies
kapot. Ging ik niet met dit doen, maar met de muis.
Moet je dit drukken. Bohhhhhhhhhh. Bwah. Het gaat...'

Even is het stil. Hij kijkt aandachtig. Dan zegt hij:
'Ene twee-e,' terwijl hij iets met de muis doet.
'Ja, het gaat kapot.'

Er verschijnt een scorevenster.
'Ja, het is gevallen. Ik heb gewonnen! Ik ging het met
de muis doen!

Je moet op die knop drukken. Dan gaat het precies
kapot. Goed? Wil je het kapot maken, want de muis is
er niet....'